Στο κόσμο του ποδοσφαίρου δεν υπάρχουν μονό ποδοσφαιριστές προικισμένοι με πλούσιο ταλέντο, που μπορούν να ξεσηκώσουν ένα ολόκληρο γήπεδο με μια μονό τους κίνηση. Υπάρχουν και οι άλλοι ποδοσφαιριστές. Αθλητές που δεν διαθέτουν ιδιαίτερο ταλέντο και ικανότητες, αλλά προσπαθούν με επιμονή και υπομονή να γίνουν καλύτεροι και να ακολουθήσουν το όνειρο τους στον κόσμο του ποδοσφαίρου. Μέσα από την σκληρή και επίπονη δουλειά τους, καταφέρνουν να γίνουν επαγγελματίες και να επιτύχουν. Στην τελευταία κατηγορία των ποδοσφαιριστών ανήκει και ο Νίκος Γεωργέας. Ο Γεωργέας είναι ένας ιδιαίτερος παίκτης, που το όνομα του είναι συνδεδεμένο με την σύγχρονη ιστορία της ΑΕΚ. Ο Καλαματιανός αμυντικός της Ένωσης αποτελεί μία από τις ελάχιστες εξαιρέσεις του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στις μέρες μας.
Η καριέρα του και η πορεία του στον χώρο, μας αποδεικνύει περίτρανα ότι υπάρχουν ακόμη και σήμερα ποδοσφαιριστές-οπαδοί της ομάδας τους που αγωνίζονται για την φανέλα και την ιστορία της. Ο Γεωργέας αγωνίζεται στην ΑΕΚ εδώ και δέκα χρόνια και οι συνθήκες στην ομάδα μέσα σε αυτήν τη δεκαετία, δεν ήταν πάντα οι καλύτερες. Πολλές φορές αμφισβητήθηκε, συχνά παραγκωνίστηκε, ήταν αναπληρωματικός τα περισσότερα χρόνια αλλά παρόλα αυτά δεν άφησε ποτέ την ομάδα που αγαπούσε. Ο Γεωργέας δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ηγέτης αλλά στρατιώτης. Βρίσκεται πάντα εκεί και δηλώνει παρών όταν η ομάδα τον έχει ανάγκη, ειδικά στα δύσκολα. Ενώ όταν δεν τον χρειάζονται περιμένει υπομονετικά, πάντα έτοιμος να την βοηθήσει οποιαδήποτε στιγμή και με οποιοδήποτε τρόπο. Ακόμα και αν χρειαστεί να βάλει το συμφέρον της ομάδας πάνω από το δικό του, κάτι που δεν είναι τόσο αυτονόητο και δεδομένο αυτή τη στιγμή στο ποδόσφαιρο. Όλοι οι φίλοι της ΑΕΚ θα θυμούνται σαφώς την σκηνή που διαδραματίστηκε μετά τον περσινό αποκλεισμό της ομάδας από τον Θρασύβουλου στα πλαίσια του Κυπέλλου Ελλάδος, με τον Νίκο Γεωργέα να ξεσπά σε κλάματα μετά το τέλος του αγώνα. Για το λόγο αυτό θα είναι πάντα από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές της εξέδρας, γιατί αγαπάει πολύ την ομάδα και δίνει πάντα τον καλύτερο του εαυτό μέσα στο γήπεδο. Ο Φούλης, όπως τον αποκαλουν οι φιλοι της ΑΕΚ, είναι μαχητικός, φιλότιμος, επίμονος εντός αλλά και εκτός γηπέδου. Διαθέτει επίσης καλή σέντρα και παρά την ηλικία του διανύει αρκετά χιλιόμετρα σε κάθε αγώνα. Αγωνίζεται με ευχέρεια τόσο ως δεξί μπακ όσο και ως αριστερό, θέσεις στις οποίες η Ένωση ταλαιπωρείται ιδιαίτερα να βρει παίκτες που θα τις καλύψουν τουλάχιστον με αξιοπρέπεια. Μπορεί ο Γεωργέας να μην διαθέτει ιδιαίτερο ταλέντο, αλλά πιστεύω ότι εάν τον είχε στηρίξει περισσότερο η ομάδα και αν δεν είχε ταλαιπωρηθεί από τόσους τραυματισμούς στην καριέρα του, θα μπορούσε να διεκδικήσει με αξιώσεις θέση βασικού στην ομάδα όλα αυτά τα χρόνια και να της προσφέρει πολλά περισσότερα. Η φετινή χρονιά άρχισε με αρκετές προσδοκίες για περισσότερο χρόνο συμμετοχής του 34χρονο πλέον αμυντικού της ΑΕΚ, αλλά οι τραυματισμοί του τον άφησαν εκτός δράσης για μεγάλο χρονικό διάστημα .Ο πιο πρόσφατος του στέρησε την ευκαιρία να αγωνιστεί στο ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό. Ελπίζουμε όμως ότι σύντομα θα ξεπεράσει τον τραυματισμό του και θα επιστρέψει στην ενεργό δράση, για να βοηθήσει όπως μονό ο ίδιος ξέρει την ομάδα της καρδιάς του. Μακάρι να υπάρξουν στο μέλλον και άλλοι ποδοσφαιριστές, όχι μονό της ΑΕΚ που θα δένονται και θα αγαπούν πραγματικά την ομάδα τους. Γιατί το ποδόσφαιρο στις μέρες μας έχει πραγματικά ανάγκη τέτοιους παίκτες.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου